In de 19e eeuw was het verzamelen van planten, dieren en of fossielen een veel voorkomend verschijnsel. Plant Hunters en Fossil Hunters gingen de wereld over op zoek naar nieuw soorten en variëteiten die ze in West Europa en de Verenigde staten konden verkopen aan plantenverzamelaars, kwekerijen en Natuurhistorische musea. Maar ook instituten van Universiteiten zoals de Amsterdamse Hortus en de Engelse Kew Gardens speelden een belangrijke rol.
Cherry Ingram
Zo had je eind 19e eeuw Collingwood Ingram die talloze variëteiten van kersenbomen van over de hele wereld verzamelde en daarmee, zonder dat hij het zelf wist het voortbestaan van de kersenboom veilig stelde. In Japan verdwenen in korte tijd al die soorten door ziektes en dankzij Cherry Ingram waren talloze bijzondere kersenboom soorten behouden. Ook de beroemde bedenker van de Evolutie theorie Charles Darwin verzamelde op zijn reis met de Beagle veel materiaal en stuurde het direct op naar de Kew Gardens in Engeland of bewaarde het in kisten en nam het zelf mee terug. Om later alle vondsten te gebruiken bij het schrijven van zijn “On the origin of species”.
Mary Anning
Maar er waren ook verzamelaars die het wat dichter bij huis zochten. De Engelse rotskusten bleken vol met fossielen te zitten en met de snel toenemende kennis over geologie, paleontologie en de geschiedenis van de aarde was er grote vraag vanuit verzamelaars en de wetenschap en zo werd dit gebied een paradijs voor Fossil Hunters. Met name als bij storm stukken van de klifkusten werden afgeslagen
De recent uitgekomen film Ammonite is een prachtige hommage aan de 19e eeuwse Engelse Geologe Mary Anning. Een autodidact op het gebied van de Geologie en Paleontologie die in de eerste plaats voor het geld fossielen verzamelde aan de klifkust van Lyme Regis (nu Jurassic Coast) en raakte gaandeweg ook wetenschappelijk geïnteresseerd en daarmee uiteindelijk ook veel aanzien kreeg. Ammonite op IMDB >>>
De Jurassic Coast bij Lyme Regis waar Mary Anning op fossielen jaagde en in 1811 na een storm een Ichthyosauriër ontdekte.
In 2010 schreef Tracy Chevallier een boek over haar: